Bijdrage Suzanne Stoop tijdens de behandeling van de begroting 2017 door de Gemeenteraad

Tim is 12 jaar. Hij gaat naar het voortgezet onderwijs. Hij komt in een iPadklas. Gelukkig kan de iPad aangeschaft worden, want moeder heeft wat kunnen wegleggen. Dat potje is eigenlijk voor de decembermaand bedoeld en voor het tiende jaar op een rij kunnen ze niet op vakantie. Het broertje Bas van 8 zit op de basisschool. Zijn school gaat starten met digitaal onderwijs. De moeder van Tim en Bas ziet de bui al hangen. Maar ze kan opgelucht adem halen. Er is een betalingsregeling mogelijk voor de mensen met een kleine beurs. De aanschaf van een chromebook kost dan wel 100 euro meer. Vanwege het risico van niet betalen, verzekering, rente en administratiekosten.

Het lijkt een uitkomst. Zo kan iedereen een chromebook aanschaffen. Maar de ouders die het eigenlijk niet kunnen betalen, betalen juist meer. Overigens is het nog maar de vraag of ze het digitale leermiddel überhaupt zouden moeten betalen.

Volgende week debatteert de tweede kamer over de schoolkosten. Als het digitale leermiddel geen verplicht onderdeel uitmaakt van het onderwijs, dan kun je als ouder niet verplicht worden om bijvoorbeeld een iPad aan te schaffen. Maar uit de praktijk blijkt, dat er geen optie is. Kinderen willen en moeten kunnen meedoen. Ouders die het niet kunnen betalen, zullen ook tot aanschaf over gaan, vanwege de sociale druk die bewust of onbewust wordt uitgeoefend. En uiteindelijk wil iedereen het beste voor zijn kind.

Als het digitale leermiddel wel verplicht onderdeel uitmaakt van het onderwijs, dan zouden de kosten van de leermiddelen voor de school zijn. Ouders betalen een vrijwillige ouderbijdrage, die niet voor niets vrijwillig is. Juist om te waarborgen dat alle kinderen toegang en een eerlijke kans krijgen in het onderwijs!

Tim en Bas staan voor honderden kinderen in onze gemeente waar de PvdA zich zorgen om maakt. Staatssecretaris Klijnsma heeft 100 miljoen euro extra beschikbaar gesteld voor kinderen die opgroeien in armoede. De PvdA vraagt aan het college om in gesprek te gaan met deze kinderen. Ga in gesprek met de fondsen, de stichtingen, de netwerken en maatschappelijke organisaties die zich nu al bezig houden met kinderen die in armoede. En ontwikkel samen een plan van aanpak om de extra gelden vanuit Den Haag in te zetten. Dat moet snel, maar dat vertrouwen wij het college wel toe.

En vergeet de scholen niet. Ga in gesprek met de scholen. Scholen moeten zich meer bewust zijn van hun kinderen die opgroeien in armoede. Dat vinden wij echt een gezamenlijke verantwoordelijkheid.

De PvdA zal de komende periode met voorstellen komen zodat alle kinderen kunnen meedoen en alle kinderen meetellen! Er zijn leuke voorbeelden in ons land. Bijvoorbeeld de kinderburgemeester. Maar we willen ook het voorstel van onze oud-collega Roy Breederveld weer een kans geven, de jeugdlintjes. En zou het dan niet leuk zijn als de kinderburgemeester, naast onze vertrouwde burgemeester jeugdlintjes opspeldt aan kinderen die iets bijzonders of opvallends hebben gedaan. En het zou helemaal compleet zijn als een kinderraad zich kon buigen over dit soort voorstellen. Niet op een school, of een buurthuis, maar hier in deze zaal op een echte zetel.

Voorzitter,

De tijd dat de burger zich maar 1 keer in de 4 jaar mag uitspreken ligt straks ver achter ons, daar ben ik van overtuigd. In ieder geval voor de lokale democratie.
Burgers willen namelijk ook invloed uitoefenen buiten de verkiezingen om. Het college voelt dat goed aan. We proberen meer aansluiting te vinden met maatschappelijke initiatieven en willen daarin samen optrekken. Een mooi begin, maar de PvdA wil nog wel een stap verder. In de commissievergadering heb ik aangekondigd dat we met een voorstel komen om in navolging van Haarlem het experiment van loting uit te proberen. Vorige week kwam in het nieuws dat een groep van burgemeesters, wethouders, raadsleden, wetenschappers en ondernemers pleiten voor een aanpassing van de gemeentewet zodat een aantal gemeenten in 2018 kan experimenteren met nieuwe democratische vormen. We zullen dit volgen en komen daar later op terug.

Voorzitter,

Tim en Bas, die kennen eigenlijk alleen maar de crisistijd.
Als je door de programmabegroting van 2017 bladert, dan geven de cijfers een positief beeld en vertrouwen in de toekomst. Maar dat zijn cijfers op papier.
Tim en Bas begrijpen niets van al die miljoenen in de reserves.
En ik soms eerlijk gezegd ook niet meer. We zijn met z’n allen zo verschrikkelijk rijk, maar alleen zo ongelooflijk arm.

Als we nu met z’n allen constateren dat we de crisisperiode achter ons hebben gelaten, dan is het nu tijd om de balans op te maken. Want niet iedereen voelt dat het beter gaat. En dat mogen we niet uit het oog verliezen. We willen de komende maanden in beeld krijgen of de maatschappelijke effecten en risico’s die werden genoemd bij de bezuinigingen ook zijn uitgekomen. Ofdat we hopelijk kunnen constateren dat het achteraf is meegevallen. De PvdA wil daarin gezamenlijk optrekken en het maatschappelijk middenveld nog eens uitnodigen zoals we dat bij de ombuigingen ook deden. Dat levert goede gesprekken op met zinvolle informatie. En kan het uitgangspunt worden voor de volgende periode.
Dank u wel